تفكر كن در هسته و دانه ميوه ها و يك حكمت در آنها آن است كه قائم مقام درخت است كه اگر آفتى به آن برسد بكارند تا درخت ديگر برويد چنانچه چيزهاى نفيس را در دو جا ضبط مى كنند كه اگر به يكى آفتى برسد ديگرى باقى باشد.
و حكمت ديگر آن است كه به اعتبار صلابتى كه دارد ميوه ها را به آن لطافت و نرمى نگاه مى دارد و اگر آن نمى بود ميوه لطيف از هم مى پاشيد و فاسد مى شد و بعضى دانه ها را مى خورند و از بعضى روغن بيرون مى آورند و رد مصالح بسيار به كار مى برند.
و چون فائده دانه هاى ميوه ها را دانستى، اكنون تفكر نما رد آنچه در بالاى دانه ها از رطب و انگور به عمل مى آيد، ميوه اى در نهايت لذت و حلاوت اگر مانند ميوه سرو و چنار مى بود آن لذتها كه بنى آدم از اين ميوه مى يابند فوت مى شد، پس حكيم عليم اين مطاعم لذيذه را در ميوه ها براى تمتع انسان و التذاذ او مقرر ساخته.
-----------------------------------------
مفضل بن عمر
ترجمه: علامه محمد باقر مجلسى

نوشتن دیدگاه