الباب الثامن و الاربعون كيف يجب ان يكون زائر الحسين بن على صلوات الله عليهما
متن:
حدثنى محمد بن عبد الله بن جعفر الحميرى، عن ابيه، عن على بن محمد بن سليمان، عن محمد بن خالد، عن عبد الله بن حماد البصرى، عن عبد بن عبد الرحمن الاصم قال: حدثنا مدلج، عن محمد بن مسلم، عن ابى عبد الله عليه السلام قال: قلت له: اذا خرجنا الى ابيك افكنا فى حج؟ قال: بلى، قلت فيلزمنا ما يلزم الحاج؟ قال: من ماذا؟ قلت: من الاشياء التى يلزم الحاج، قال يلزمك حسن الصاحبة لمن يصحبك، و يلزمك قلة الكلام الا بخير، و يلزمك كثرة ذكر الله، و يلزمك نظافُة الثياب، و يلزمك الغسل قبل ان تاتى الحائر، يلزمك الخشوع و كثرة الصلاة، و الصلاة على محمد و آل محمد، و يلزمك التوقير لاخذ ما ليس لك، و يلزمك ان تغض بصرك، و يلزمك ان تعود اهل الحاجة من اخوانك اذا رايت منقطعا و الموساة، و يلزمك التقيُة التى قوام دينك بها.
و الورع عما نهيت عنه و الخصومة و كثرةُ الايمان و الجدال الذى فيه الايمان فاذا فعلت ذلك تم حجك و عمرتك، و استوجبت من الذى طلبت ما عنده بنفقتك، و اغترابك عن اهلك، و رغبتك فيما رغبت؛ ان تنصرف بالمغفرة و ارحمة و الرضوان.
باب چهل و هشتم در بيان اينكه واجب است زائر حضرت حسين بن على عليه السلام چه گونه باشد
ترجمه:
(حديث اول)
محمد بن عبد الله بن جعفر از پدرش، از على بن محمد بن سالم، از محمد بن خالد، از عبد الله بن حماد بصرى از عبد الله بن عبد الرحمن اصم، وى مى گويد:
مدلج از محمد بن مسلم براى ما نقل كرد كه وى گفت:
محضر مبارك حضرت ابى عبد الله عليه السلام عرض كردم: هر گاه به زيارت پدر بزرگوارتان (حضرت امام حسين عليه السلام) مى رويم آيا بهمان هيئت و كيفيتى كه به حج مى رويم باشيم؟
حضرت فرمودند: بلى.
عرض كردم: پس آنچه بر حاجى لازم است بر ما نيز لازم است؟
حضرت فرمودند: چه چيزهائى را گفتى؟
عرض كردم: اشيائى را كه بر حاجى لازم مى باشد.
حضرت فرمودند:
بر تو لازم است كه با همراهانت خوش رفتار باشى، سخنى اندك بگوئى و حتى الامكان تكلم نكنى مگر به خير.
بر تو لازم است زياد بياد خدا باشى.
و بر تو لازم است جامه و لباس هايت را نظيف و پاكيزه نگاه دارى.
و بر تو لازم است پيش از اينكه به حائر برسى غسل نمائى.
لازم است بر تو كه خاشع بوده و زياد نماز خوانده و بسيار بر محمد و آل محمد صلوات بفرستى و به آنچه از تو نيست و مال ديگرى است احترام گذارده و برندارى.
لازم است به آنچه حلال نيست نگاه نكرده و چشم خود را از آن فرو ببندى.
لازم است وقتى برادر ايمانى خود را نيازمند ديده و ملاحظه كردى كه بواسطه نداشتن نفقه از ادامه عمل عاجز است به ديدنش رفته او را كمك كرده و به مواسات با او رفتار نمائى.
بر تو لازم است تقيه كه دين تو به آن قائم است را رعايت كنى.
واجب است از آنچه منهى هستى و از خصومت و دشمنى و زياد قسم خوردن و از جدال كردنى كه در اثناء آن به خوردن قسم مبادرت مى ورزى اجتناب و دورى كنى.
و وقتى به اين دستورها عمل كردى البته حج و عمره تو تمام و كامل بوده و به واسطه صرف نفقه و دور شدن از اهل و عيالت و روى تافتن از آنچه به آن مايل هستى از كسى كه آنچه نزدش بوده و تو آن را طلب كردى استحقاق پيدا مى كنى كه از سفرت مراجعه كرده در حالى كه مغفرت و رحمت و رضوانش شامل تو شده باشد.
متن:
حدثنى محمد بن احمد بن الحسين، عن الحسن بن على بن مهزيار، عن ابيه، عن الحسن بن سعيد، عن زرعة بن محمد الحضرمى، عن المفضل بن عمر قال: قال ابو عبد الله عليه السلام: تزورون خير من ان لا تزورون، قال: قلت: قطعت ظهرى، قال: ان احدكم ليذهب الى قبر ابيه كئيبا حزينا و تاتونه انتم بالسفر كلا حتى تاتونه شعثا غبرا.
ترجمه:
(حديث دوم)
مترجم گويد:
اين حديث عينا با ترجمه اش در باب چهل هفتم (حديث چهارم) قبلا گذاشت.
متن:
حدثنى ابى و اخى و على بن الحسين؛ وغيرهم رحمهم الله عن سعد ابن عبد الله بن ابى خلف، عن احمد بن محمد بن عيسى الاشعرى عن على ابن الحكم عن بعض ‍ اصحابنا عن ابى عبد الله عليه السلام قال: اذا اردت زيارة الحسين عليه السلام فزره و انت كئيب حزين مكروب شعثا مغبرا جائعا عطشانا، فان الحسين قتل حزينا مكروبا شعثا مغيرا جائعا عطشانا، وسله الحوائج و انصرف عنه، و لا تتخذه وطنا.
ترجمه:
(حديث سوم)
پدر و برادرم و على بن الحسين و ديگران رحمة الله عليهم از سعد بن عبدالله بن ابى خلف، از احمد بن محمد بن عيسى الاشعرى، از على بن الحكم، از بعض اصحاب ما، از ابى عبد الله نقل كرده وى گفت: حضرت امام صادق عليه السلام فرمودند:
هنگامى كه اراده زيارت حضرت حسين عليه السلام را نمودى پس آن حضرت را با حالى غمگين و اندوهناك و ناراحت و ژوليده و گرفته و گرسنه و تشنه زيارت نما زيرا حضرتش ‍ كشته شدند در حالى كه غمگين و ناراحت و ژوليده و گرفته و گرسنه و تشنه بودند و از آن جناب حوائج و خواسته هاى خود را بخواه و سپس از آنجا برگرد و آن مكان شريف را وطن براى خود قرار مده.
متن:
و بهذا الاسناد، عن سعد بن عبد الله، عن موسى بن عمر، عن صالح بن السندى الجمال عمن ذكره عن كرام بن عمرو قال: قال ابو عبد الله عليه السلام: الكرام!اذا اردت انت قبر الحسين عليه السلام فزره و انت كئيب حزين، شعث غبر فان الحسين عليه السلام قتل و هو كئيب حزن شعث، غبر جائع عطشان.
ترجمه:
(حديث چهارم)
و با اسناد حديث قبل از سعد بن عبد الله، از موسى بن عمر، از صالح بن سندى جمال از كسى كه ذكرش نموده از كرام بن عمرو، وى گفت:
حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند: اى كرام! هر گاه اراده نمودى قبر حضرت حسين بن على عليه السلام را زيارت كنى پس آن حضرت را با حالى غمگين و حزين و هيئتى ژوليده و گرفته زيارت نما، زيارت حضرتش كشته شد در حاليكه محزون و غمگين و ژوليده و گرفته و گرسنه و تشنه بودند.
----------------------------------------------------------------------------------------
نام مولف: ابى القاسم جعفر بن محمد بن جعفر بن موسى بن قولويه القمى
نام مترجم: سيد محمد جواد ذهنى تهرانى

نوشتن دیدگاه