پرسش و پاسخ

نام و نام خانوادگی: حسینی ، شیوا - سن : 42
متن سؤال :
باسلام. اینجانب با توجه به اینکه شما از اساسی ترین و حداقل های حقوق زنان در جامعه اسلامی طرفداری نمی کنید و نگاه جنسیتی دارید متاسفم و در جواب هایتان حتی حقوق مسلمی مانند رانندگی راحتی با رعایت پوشش اسلامی جایز نمی دانید درست شبیه القاعده وطالبان. آیا در شرایط عرف کنونی با این حکمتان بسیاری ازجوانان از دین رویگردان نمیشوند.آیا ضرورت تطابق دین با عرف و شرایط زمان و مکان وجود ندارد آیا به ارتداد کشاندن نیمی از جمعیت مسلمان به خاطر قوانین محدود کننده روا می باشد.منتظر جوابتان هستم.

پاسخ :
با عرض سلام و آرزوی قبولی طاعات.
متوجه منظورتان نشدیم و نمی دانیم که روی سخن شما با کیست؟
اما این کلام شما که می فرمایید :
آیا ضرورت تطابق دین باعرف وشرایط زمان ومکان وجود ندارد آیا به ارتداد کشاندن نیمی ازجمعیت مسلمان به خاطر قوانین محدود کننده روا می باشد.منتظر جوابتان هستم.
کاملا حرف اشتباهی است. حلال محمد حلال الی یوم القیامه و حرامه حرام الی یوم القیامه.
اگر بخواهیم با شرایط خودمان و عقل و فهممان دین خدا را بازیچه قرار دهیم که دیگر هیچ از آن باقی نمی ماند. ان دین الله لایصاب بالعقول.
دین پیامبر اسلام تا روز قیامت پا برجاست و مانند ادیان دیگر نسخ پذیر نیست. خداوندی که تبعیت از این دین را تا روز قیامت بر انسانها فرض و واجب دانسته ، بهتر خیر و صلاح مخلوقاتش را می داند.
دین یکی است و قابل تغییر نیست. هر که نمی پسندد مشکل از خود اوست نه از دین اسلام. نیمی از مسلمانان که سهل است اگر بیشتر (نگفتیم همه مردم چون هیچ گاه تمام مردم مرتد نمی شوند و این امر محال است زیرا امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) میان مردم است و هیچگاه زمین از حجت خالی نمی ماند) آنها هم زیر بار نروند و مرتد شوند مشکلی نیست و دین بخاطر آنها تغییر نمی کند.
مگر پس از وفات پیامبر (صلی الله علیه و آله) مسلمانان مرتد نشدند. امام باقر علیه السلام می فرمایند : ارتد الناس بعد النبی صلی الله علیه و آله الا ثلاثه نفر : المقداد بن الاسود و ابوذر الغفاری و سلمان الفارسی.
بهتر نبود امیرالمؤمنین (علیه السلام) بخاطر مصلحت و به ارتداد نکشیدن مردم ، خلافت را صلح می نمودند به ابوبکر. چرا این همه مقاومت نمودند؟ چرا بانوی جهانیان به شهادت رسیدند؟ مگر فقط و فقط بخاطر حفظ اسلام راستین نبود؟
در اسلام کمیت مهم نیست بلکه آنچه اهمیت دارد کیفیت است. مسلمانی که به هر حکمی که می پسندد عمل کند و هر آنچه را نمی پسندد عمل نکند، بهتر است که از دین اسلام خارج شود. هر چند که این مسلمان با این گونه عمل، خود بخود از اسلام خارج شده است. زیرا اسلام دین تعبد و تسلیم است. مسلمان کسی است که تسلیم محض پروردگار باشد. مسلمان واقعی یقینش به پروردگار تام است و در مقابل مولی سوال نمی کند. چون می داند تمام خیر در فرمان الهی است. هیچ می دانی چرا مقام حضرت ابراهیم (علیه السلام) در مقابل سایر انبیا سلفش بالاتر است و قرآن او را مسلمان خطاب می کند؟ چون او به مقام یقین رسید و دیگر از خداوند تقاضای معجزه ای ننمود تا بگوید: لیطمئن قلبی. هنگامی که به مقام یقین و تسلیم محض رسید ، خداوند مدال اسلام را به گردن او آویخت. پس مسلمانی به حرف نیست ، عمل می خواهد.

نوشتن دیدگاه