نخستين خانواده ى اسلامى كه در اسلام تأسيس شد خانه ى محمد (صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم) و خديجه بود. تعداد نفرات آن بيش از سه تن نبودند: محمد (صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم)، و خديجه و على عليه السلام. [نهج البلاغه خطبه ى قاصعه. مناقب ابن شهر آشوب ج 2 ص 180.] آن خانه، كانون انقلاب اسلامى و جهانى بود و وظائف بسيار سنگينى بر عهده داشت . بايد با كفر و بت پرستى مبارزه كند. دين توحيد را در جهان بسط و اشاعه دهد. در تمام جهان بيش از يك خانه اسلامى وجود نداشت ولى سربازان فداكار آن نخستين پايگاه توحيد، تصميم داشتند دلهاى جهانيان را فتح كنند و عقيده ى توحيد را در جهان نفوذ دهند. آن پايگاه نيرومند، از هر جهت مجهز و مسلح بود. محمد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم در راس آن قرار داشت كه خدا درباره ى اخلاقش مى گويد: «اخلاق تو عظيم و بزرگ است». [سوره ى قلم آيه 4.] او خديجه را بيش از حد دوست مى داشت و به شخصيتش احترام مى گذاشت. حتى به دوستان خديجه هم احترام مى گذاشت.
انس مى گويد: «گاهى هديه اى تقديم پيغمبر مى كردند، مى فرمود: به خانه ى فلان زن ببريد چون دوست خديجه بود». [سفينة البحار ج 1 ص 380.] مدير داخلى و كدبانوى آن خانه، خديجه بود كه به هدف محمد (صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم) كاملاً ايمان داشت و در راه رسيدن به آن هدف مقدس، از هيچگونه كوشش و فداكارى دريغ نداشت. تمام ثروتش را در اختيار محمد گذاشت، عرض كرد: اين خانه و اموال تعلق به شما دارد و من كنيز و خدمتكار شما هستم.
در موقع گرفتاريها محمد را دلدارى مى داد و در رسيدن به هدف اميدوارش مى كرد. اگر كفار شكنجه و آزارش مى دادند هنگاميكه داخل خانه مى شد از مهر و محبت خديجه برخوردار مى گشت، و از آن كانون گرم نيرو مى گرفت. در پيرامون مشكلات و حوادث سهمگين، با آن بانوى دانشمند و رشيد مشورت مى كرد. [بحارالانوار ج 16 ص 10.] آرى فاطمه ى زهرا از چنين پدر و مادر فداكار و در چنين محيط با صفا و گرم خانوادگى به دنيا آمد.