حضرت زهرا آنقد در هدف خويش پايدار بود كه تا آخرين ساعات زندگى، مبارزه را تعقيب كرد بلكه دامن مبارزه را تا قيامت توسعه داد. قطعا خوانندگان از اين سخن تعجب مى كنند كه چگونه براى شخصى امكان دارد كه مبارزاتش را حتى بعد از مرگ ادامه دهد. اما فاطمه اى كه در خانه ى وحى تربيت يافته بود نقشه اى طرح كرد كه بواسطه ى پيش آمدن مرگ نابهنگام، مبارزاتش پايان نيابد بلكه تا قيام قيامت ادامه يابد.
زهرا (عليهاالسلام) در آخرين روزهاى زندگى به همسرش على (عليه السلام) وصيت كرد و گفت: يا على مرا شب غسل بده. شب كفن كن و مخفيانه به خاك سپار. راضى نيستم كسانى كه پهلويم را شكستند و كودكم را سقط نمودند و اموالم را مصادره كردند به تشييع جنازه ام حاضر شوند. قبرم را نيز مخفى كن.
على (عليه السلام) هم بر طبق وصيت زهرا شبانه دفنش كرد و قبرش را با زمين هموار ساخت. و صورت چهل قبر تازه درست كرد مبادا قبرش شناخته شود. [دلائل الامامة- مناقب ابن شهر آشوب ج 3 ص 363.] حضرت زهرا بوسيله ى طرح اين نقشه آخرين ضربه را بر حريف وارد ساخت و يك سند زنده و محكمى براى مظلوميت خودش و جبارى دستگاه خلافت براى هميشه باقى نهاد.
البته هر مسلمانى در صدد برمى آيد بداند قبر دختر عزيز پيغمبر اسلام در كجاست. وقتى شنيد كه جاى قبر معلوم نيست. خواهد پرسيد: چرا؟ در جواب مى شنود كه خود زهرا (عليهاالسلام) وصيت نموده كه قبرش مخفى بماند. آنگاه خود آن شخص علت قضيه را درك مى كند و مى فهمد كه از دستگاه خلافت وقت، ناراضى بوده و جنازه ى او در محيط خفقان آورى دفن شده است. آنگاه فكر مى كند كه مگر ممكن است دختر محبوب پيغمبر اسلام با آن همه فضائل و كمالات، از خليفه ى پدرش ناراضى باشد و خلافت او صحيح باشد؟! چنين امرى امكان ندارد. پس معلوم مى شود كه خلافت او غاصبانه و بر خلاف نظريه ى پيغمبر (صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم) و خانواده اش بوده است.

نوشتن دیدگاه