ترجمه:

آنگاه آنقدر درنگ نكرديد كه آتش فتنه فروكش كند و قيادت بر آن آسان و روان شود. (حضرت فتنه خلافت را به شتر تشبيه كرده اند كه غاصبان خلافت آنقدر عجله داشتند كه قبل از رام كردن شتر بر آن سوار شدند) (و پس از غصب خلافت) آتش گيره ها را افروخته مى كنيد و به آتش آن دامن مى زنيد و دعوت شيطان را اجابت مى كنيد و به خاموش كردن چراغ دين و سنتهاى رسول خدا مشغول شده ايد، به بهانه خوردن كف شير را زير لب، پنهانى مى خوريد (به تدريج با خدعه و نيرنگ به آشاميدن منافع خلافت مشغول شديد و وانمود مى كنيد كه آنچه انجام مى دهيد در راه حفظ اسلام و دين خداست.) و در پوشش درختها و پستى و بلنديها (به صورت مخفى و غير علنى)، عليه اهل بيت و فرزندان پيامبر صلى الله عليه و آله گام برمى داريد. بر ظلم و ستمهاى شما كه مانند زخم كارد و فرو رفتن سر نيزه در بدن انسان است صبر مى كنيم. و شما هم اكنون مى گوئيد كه ما از پيامبر صلى الله عليه و آله ارث نمى بريم! آيا شما حكم جاهليت را برگزيده ايد. (در عصر جاهليت دختران از ارث محروم بودند). و چه كسى بهتر از خدا حكم مى كند براى آنانى كه يقين دارند، آيا شما نمى دانيد؟! (در قرآن كريم خداوند حكم فرموده است كه هم پسر و هم دختر ارث مى برند).
آرى، براى شما چون آفتاب درخشان روشن است كه من دختر پيامبر صلى الله عليه و آله هستم.
اى مسلمانان! آيا سزاوار است كه من بر ارثم مغلوب (محروم) شوم.
اى پسر ابى قخافه (ابوبكر)، آيا در كتاب خدا هست، كه تو از پدرت ارث ببرى و من از پدرم ارث نبرم؟!! به تحقيق اين سخن دروغى است كه (به خدا و رسولش) نسبت داده ايد. آيا از روى عمد (دانسته)، كتاب خدا را ترك كرده و پشت سر مى اندازيد. و خداوند متعال در آيه ى ديگر كه داستان يحيى بن زكريا عليه السلام را نقل مى كند فرموده است: «زكريا عليه السلام عرض كرد: پروردگارا مرا فرزندى عنايت فرما ، جانشينى كه از من و آل يعقوب ارث ببرد». و نيز خداوند فرموده است: «بعضى از خويشاوندان نسبت به بعضى ديگر سزاوارترند». و خداوند «شما را درباره ى فرزندانتان سفارش مى كند كه پسرها دو چندان دختران ارث ببرند» و خداوند فرمود: «بر شما مقرر است كه چون يكى از شما را مرگ فرا مى رسد، اگر مالى داريد بايد نسبت به والدين و ديگر نزديكان خود به آنچه معروف است وصيت كند و اين حقى است براى پرهيزكاران» و شما گمان كرده ايد كه بهره اى براى من نيست و از پدرم ارث نمى برم و ميان ما خويشاوندى وجود ندارد؟!
آيا خداوند يك آيه اى را به شما اختصاص داده و پدرم را از آنان خارج كرده است؟! يا اينكه مى گوييد اهل دو ملت و آيين از يكديگر ارث نمى برند؟! آيا من و پدرم از يك ملت و آئين واحدى نيستيم، و يا اينكه شما نسبت به قرآن از پدرم (رسول خدا صلى الله عليه و آله) و پسر عمويم (على بن ابى طالب عليه السلام) داناتر و آگاهتريد؟! [جهت اطلاع بيشتر از احتجاج كامل حضرت فاطمه عليهاالسلام با ابوبكر در مورد مساله فدك به فصل دوازدهم رساله حاضر رجوع شود.]
شرح مختصر:
حضرت زهرا عليهاالسلام در سخنرانى خود در مسجدالنبى در جمع بزرگان مهاجر و انصار و ديگر مسلمانان با استناد به آيات قرآن كريم و توسل به حكم الهى با منطق متين خود، فدك را به عنوان ارث مطرح نمودند تا بتوانند حاكميت انحرافى ابوبكر و عدم شايستگى وى بر زمامدارى امت اسلامى را آشكار سازد و گرنه طبق روايات متواتر پيامبر در حيات خود فدك را به عنوان «نحله» و هديه به او واگذار نمود. و اين طرز استدلال حضرت زهرا عليهاالسلام گواه بر كمالات علمى آن بزرگوارى و احاطه وى بر علوم قرآنى از جمله مسائل فقهى مى باشد. وى خطاب به مردم سخن مى گويد كه چنين ظلم و ستمى را نسبت به اهل بيت رسول خدا صلى الله عليه و آله مشاهده مى كنند و ساكت و بى تفاوت هستند. سخن حضرت با تمامى انسانها در تمام دورانهاست كه بايد در همه ى احوال به حكم الهى عمل نمايند و در قبال وظايف و تكاليف شرعى و قانونى احساس مسئوليت و تعهد كنند.

ادامه ى خطبه:

«فدونكها مخطومه مرحوله، تلقاك يوم حشرك، فنعم الحكم الله، و الزعيم محمد- صلى الله عليه و آله- و الموعد القيامه و عند الساعه يخسر المبطلون [در شرح ابن ابى الحديد، از ولا ينفعكم اذ تندمون تا آخر اين قسمت آيه ى شريفه قرآن كريم و ما محمد الا رسول فقد خلت... سيجزى الله الشاكرين ذكر نشده است.]، و لا ينفعكم اذ تندمون، ولكل نبا مستقر و سوف تعلمون من يايته عذاب يخزيه و يحل عليه عذاب مقيم. [در بلاغات النساء، از «فدونكها محظومه» تا «و يحل عليه عذاب مقيم» ذكر نشده است.]
ثم رمت بطرفها نحو الانصار فقالت:
يا معشر النقيبه [در بلاغات النساء، به جاى «نقيبه»، «البقيه» ذكر نشده است.] (الفتيه) و اعضاد المله و حضنه الاسلام، ما هذه الغميزه فى حقى و السنه عن ظلامتى؟ اما كان رسول الله- صلى الله عليه و آله- ابى يقول: «المرء يحفظ فى ولده»؟ سرعان ما احدثتم [در بلاغات النساء به جاى «احدثنم»، «اجديتم» و به جاى «اهاله»، «اهانه» ذكر نشده است.] و عجلان ذا اهاله [در بلاغات النساء به جاى «احدثنم»، «اجديتم» و به جاى «اهاله»، «اهانه» ذكر نشده است.]، ولكم طاقه بما احاول، و قوه على ما اطلب و ازاول، اتقولون مات محمد- صلى الله عليه و آله-؟ فخطب جليل، استوسع و هنه و استنهر فتقه و انفتق رتقه [در بلاغات النساء به جاى «انفتق رتقه»، «و بعد وقته» ذكر نشده است.] و اظلمت الارض لغيبته، و كسفت الشمس و القمر، و انتثرت النجوم [در بلاغات النساء به جاى «و كسفت الشمس و القمر و النجوم» ذكر نشده است و بعد از «لغيبه» چنين آمده است: «و اكتابت خيره الله لمصيبته و خشعت الجبال و اكدت الامال».] لمصيبته، و الدت الامال، و خشعت الجبال، و اضيع الحريم، و ازيلت الحرمه عند مماته، فتلك و الله النازله الكبرى، و المصيبه العظمى، لا مثلها نازله، و لا بائقه عاجله، اعلن بها كتاب الله جل ثناوه فى افنيتكم [در بلاغات النساء بعد از مماته (صلى الله عليه و سلم) آمده است: «و تلك نازل علينا بها كتاب الله فى افيتكم» آمده است و از «المصيبه العظمى» تا «اثناوه فى افنيتكم» ذكر نشده است.]، فى ممساكم و مصبحكم، هتافا و صراخا، و تلاوه و الحانا [در بلاغات النساء به جاى «صراخا»، «اسماعكم» آمده است و «تلاوه و الحانا» ذكر نشده است.]، و لقبله ما حل بانبياء الله و رسله حكم فصل و قضاء حتم: (و ما محمد الا رسول قد خلت من قبله الرسل افان مات او قتل انقلبتم على اعقابكم و من ينقلب على عقبيه فلن يضر الله شيئا و سيجزى الله الشاكرين [آل عمران، آيه 44.])...».

نوشتن دیدگاه