سال هفتم هجرت بود، ياران پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و سلم به خاطر محروم شدن از حج، غمگين بودند كه جنگ خيبر فرارسيد.
قلعه هاى سرزمين خيبر يكى پس از ديگرى فتح مى شد و قلعه هاى «وطيح» و «سلالم» محاصره شد، يهوديان اين دو قلعه، امان خواستند [ ابن اثير در كامل: 1/ 596 و طبرى در تاريخ: 3/ 15 اينگونه نگاشته، ولى معجم البلدان: 4/ 238 مى نويسد سه قلعه ى باقيمانده محاصره شده بود. ]
مقابل متعهد شدند تمام اموال خود را به مسلمانان واگذار كنند [ و بعد، از حضرت تقاضا كردند كه به نصف اموال رضايت بدهد و حضرت پذيرفت. سيره ابن هشام 3/ 286. ]
تسلط لشكر اسلام بر قلعه خيبر باعث شد يهوديان فدك، قدرت بزرگ اسلام را در كنار خود احساس كنند؛ رعب و وحشت سراسر وجودشان را گرفت [ تاريخ مدينه المنوره: 1/ 194. ]
فى رأفت رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله و سلم را نسبت به آن دو قلعه ديده بودند، از اين رو خود اقدام به مذاكره كردند. خواستند كه پيامبر به آنان اجازه دهد- با اينكه ايمان نمى آوردند- در سرزمين خود باقى بمانند و در مقابل نيمى از سرزمين، درختان و نخلستانها را به پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و سلم تسليم كنند و حضرت پذيرفت [ فتوح البلدان- فدك: 38- تاريخ طبرى: 3/ 15. ] و اينگونه بود كه فدك جزء بلاد مسلمانها شد، بلكه تاريخى از مسلمانان را در طول ساليان متمادى نگاشت و امتحانى از آنان را به نمايش گذاشت.

نوشتن دیدگاه