چون در روزگار حضرت مهدي (عجل الله فرجه) بهداشت در حدّ مطلوب آن وجود دارد، بيماري ها کاهش يافته، تعداد اندکي از افراد به بيماري هاي گوناگون دچار مي شوند؛ ولي دانش پزشکي نيز در آن عصر در اوج پيشرفت خود مي باشد وبيماران گوناگون در کوتاه ترين مدّت معالجه مي شوند. افزون بر اين که حضرت با ياري الهي بيماران غير قابل درمان را نيز خود بهبود مي بخشد ومي توان گفت: در حکومت حضرت بيماري يافت نمي شود.
امام حسين (عليه السلام) درباره حکومت مهدي (عجل الله فرجه) مي فرمايد: (هيچ نابينا، زمين گير ودردمندي بر روي زمين نمي ماند، مگر آن که خداوند درد او را برطرف مي سازد).(34)
امير مؤمنان (عليه السلام) مي فرمايد: (... آن گاه قائم ما که پنهان ومخفي است، ظاهر مي شود در حالي که جبرئيل پيشاپيش او وکتاب خدا در پيش روي اوست. آن حضرت بيماران پيسي وخوره را شفا مي بخشد).(35)
از اين روايت استفاده مي شود که حضرت مهدي (عجل الله فرجه) خود در درمان بيماري هاي غيرقابل درمان، نقش اساسي دارد.
امام صادق (عليه السلام) مي فرمايد: (هنگامي که حضرت قائم قيام کند، خداوند بيماري ها را از مؤمنان دور مي سازد وتندرستي را به آنان باز مي گرداند).(36)
امام باقر (عليه السلام) در اين باره مي فرمايد: (هر کس قائم اهل بيت مرا درک کرد، اگر به بيماري دچار باشد، شفا مي يابد وچنان که دچار ناتواني باشد، توانا ونيرومند مي گردد).(37)
در کتاب خصال شيخ صدوق آمده است: (روزگار حضرت مهدي (عجل الله فرجه) بيماري برطرف مي شود وآنان (مؤمنان) مانند پاره هاي آهن مي گردند).(38)

- پاورقی -

(34) خرائج، ج 2، ص 489؛ بحار الانوار، ج 53، ص 62.
(35) دوحة الانوار، ص 133؛ الشيعة والرجعه، ج 1، ص 171.
(36) نعماني، غيبة، ص 317؛ بحار الانوار، ج 52، ص 364؛ اثبات الهداة، ج 3، ص 493.
(37) نعماني، غيبة، ص 317؛ صدوق، خصال، ج 2، ص 541؛ روضة الواعظين، ج 2، ص 295؛ صراط المستقيم، ج 2، ص 261؛ بحار الانوار، ج 52، ص 335؛ به نقل از: خرائج.
(38) صدوق، خصال، ص 507.

نوشتن دیدگاه