دکتر تيجانی سماوی می‌ گوید: آنگاه که سنی بودم و تازه به نجف اشرف وارد شده بودم، توسط دوستم به محضر آيت ‌الله سيد ابوالقاسم خوئی (ره) راه يافتم. دوستم چيزی دم گوش سيد (آيت الله خوئی) گفت،‌ سپس به من اشاره کرد تا در کنار آيت ‌الله خوئی بنشينم، در آنجا نشستم. دوستم اصرار کرد تا نظر خود و مردم تونس را در مورد شيعيان برای ايشان تعريف کنم ... .
گفتم: شيعه در نزد ما از يهود و نصاری هم بدترند، زيرا يهود و نصاری، خدا را می‌ پرستند و به موسی و عيسی معتقدند، ولی ما آنچه را از شيعيان می ‌دانيم اين است که آن‌ ها علی را می‌ پرستند و عبادت می‌ کنند، و او را تنزيه و تقديس می ‌کنند، و در ميان شیعيان، گروهی نيز هستند که خدا را می ‌پرستند، ولی مقام علی را تا درجه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بالا می‌ برند، تا آنجا که می‌ گويند: بنا بود جبرئيل قرآن را نزد علی بياورد، ولی خيانت کرد و نزد پيامبر (صلی الله علیه و آله)برد (و می ‌گويند جبرئيل امين، خيانت کرد).!!!
آيت‌الله خوئی، لحظه‌ای سرش را پايين انداخت و سپس فرمود:
«ما گواهی می دهيم که جز خدا معبودی نيست، و محمد (صلی الله عليه و آله) رسول خدا است. درود خدا بر او و آل پاکش باد، و گواهی می ‌دهيم که علی (عليه ‌السلام) بنده ‌ای از بندگان خدا است.»
آنگاه به حاضران نگاه کرد و در حالی که به من اشاره می کرد گفت: «اين بيچاره‌ ها را ‌ببينيد که چگونه فريب شايعه‌ ها و تهمت ‌های دروغين را می‌ خورند، اين چندان عجيب نيست، بلکه بدتر از اين هم از ديگران شنيده بودم، «لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظيم»؛
آنگاه به من رو کرد و فرمود:
«آيا قرآن خوانده‌ای؟»
گفتم: هنوز ده سال از عمرم نگذشته بود که نيمی از قرآن را حفظ کرده بودم.
فرمود: آيا می ‌دانی همه گروه‌ های اسلامی، صرف نظر از اختلاف مذاهبشان درباره حقانيت قرآن اتفاق نظر دارند، و قرآنی که در نزد ما است، همان قرآنی است که در نزد شما است؟‌
گفتم: آری، اين را می ‌دانم.
فرمود: آيا اين آيه را خوانده ‌ای که: «و َمَا مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ؛ و محمد نيست؛ جز رسولی که قبل از او پيامبرانی ديگر آمده بودند.» [1]
«مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْکُفَّارِ...؛ محمد رسول خدا است و آنان که با او هستند، نسبت به کافران سخت و قاطع هستند.» [2]
و نيز می‌فرمايد: «مَّا کَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِکُمْ وَلَکِن رَّسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ؛ محمد پدر هيچ کدام از شما نبود، ولی رسول خدا و خاتم پيامبران بود.» [3]
آيا اين آيات را خوانده‌ ای؟
گفتم: آری، اين آيات را می شناسم.
فرمود: پس علی (عليه ‌السلام) در ميان اين آيات کجا است؟ (می ‌بينی که سخن از رسالت پيامبر{صلی الله عليه و آله} است نه علی، و ما و شما هر دو گروه، قرآن را قبول داريم.) بنابراين چگونه به ما تهمت می ‌زنيد که ما علی (عليه ‌السلام) را تا درجه  پيامبر (صلی الله عليه و آله) بالا می ‌بريم؟
من سکوت کردم و جوابی ندادم.
آنگاه افزود: در مورد خيانت جبرئيل (که تهمت می‌ زنيد ما شيعيان می‌ گوييم جبرئيل خيانت کرد!) اين تهمت از تهمت اولی سنگين ‌تر است، مگر نه اين است که وقتی جبرئيل بر پيامبر{صلی الله عليه و آله} (در آغاز بعثت) نازل شد،‌ علی (عليه ‌السلام) کمتر از ده سال داشت، پس چگونه جبرئيل اشتباه می‌ کند، و بين محمد (صلی الله عليه و آله) و علی (عليه السلام) فرق نمی ‌گذارد؟
سکوت کردم و در فکر خود، صحت گفتار منطقی ايشان را دريافتم.
ايشان افزودند: «ضمنا به تو بگويم که شيعه تنها گروهی از ميان ساير گروه‌ های اسلامی است که به عصمت پيامبران و امامان (عليهم ‌السلام) معتقد است، قطعا جبرئيل نيز که «روح الامين» است، از هر اشتباهی مصون است.»
گفتم: پس اين شايعه‌ ها چيست؟
فرمود: اين‌ ها تهمت و نسبت‌ های ناروايی است که برای تفرقه و جدايی مسلمانان جعل کرده ‌اند، تو بحمدالله انسان عاقلی هستی، و مسائل را به خوبی تشخيص می‌ دهی، اکنون در بين شيعيان گردش کن و حوزه علميه شيعه را از نزديک ببين و دقت کن که آيا چنين نسبت‌ هايی در ميان آن‌ ها وجود دارد؟
من در نجف اشرف که بودم چيزهايی را دريافتم، و به تهمت‌ های ناجوانمردانه‌ ای که به شيعيان زده می ‌شود پی بردم... . [4]
***********************************
پی نوشت ها :
[1] سوره آل عمران، آيه 44
[2] سوره فتح، آيه 29
[3] سوره احزاب، آيه 40
[4] اقتباس و تلخيص از: آنگاه هدايت شدم، ص 76 و 78

نوشتن دیدگاه