آن حضرت پس از قیام، به یارانی نیاز دارد که حدّاقل در یکی از عرصه ها بتوانند مفید واقع گردد، و آمادگی های فکری و فرهنگی و نظامی را کسب کرده باشد.
از سویی، یاران او، همه از جوانان خواهند بود، با نگاهی گذرا به تاریخ جوامع بشری، نقش دوران ساز و کلیدی جوانان در غالب حرکت های فرهنگی و اجتماعی و نیز نهضت های حیات بخش پیامبران الهی کاملاً آشکار و روشن است.
تجربه تاریخ، بیانگر این مهم است که در هر حرکتی، از استعدادهای فکری و نهفته قشر جوان به صورت اصولی و صحیح بهره برداری شده است، دست آوردهای بسیار مهم و ارزشمندی به دست آمده است.
در مقابل، زمانی که هدایت و رهبری گروه های جوان به دست افراد هوسران و قدرت طلب افتاده، جنایات و تراژدی های بسیار دهشتناکی به وقوع پیوسته است. در حالی که، در تفکّر دینی، بهادادن و شخصیت دادن و اهتمام به جوانان، بسیار توصیه شده است.
برای روشن شدن این حقیقت، سزاوار است، سیره و عملکرد یکی از انبیای الهی در این زمینه، با بهره برداری منفی رهبران مستبد از نیروهای جوان در جنگ های جهانی اوّل و دوم مقایسه شود، تا آن گاه پی آمدهای استفاده از ظرفیت های قشر جوان، و نیز عدم استفاده و غفلت از آن آشکار گردد.
از این نظر، وقتی مجموعه روایات مربوط به قیام حضرت مهدی (عجل الله فرجه) را مطالعه می کنیم، با این حقیقت آشنا می شویم که زمینه سازان اصلی ظهور، و اصحاب و یاران خاص آن حضرت در جریان تلاش برای تشکیل حکومت عدل جهانی، جوانان خواهند بود.
به عنوان مثال، یکی از شخصیت های وارسته و شجاعی که در آخر الزّمان با هدف اصلاح وضع نابسامان جوامع اسلامی قیام خواهد کرد، فردی به نام (سید حسنی) است.
به روایت امام صادق (علیه السلام) حسنی، یک جوان خوش چهره و نورانی است که علی رغم به دست آوردن قدرت و امکانات بسیار زیاد، آن گاه که از ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) آگاه می شود، خود را به همراه سپاهیانش به امام (علیه السلام) می رساند، و با آن حضرت بیعت می کند.
بنا به یک روایت، امام زمان (عجل الله فرجه) چند روز پیش از قیام، به وسیله ایشان، برای مردم مکّه پیامی می فرستند....
گذشته از این، وقتی حضرت علی (علیه السلام) به مناسبتی از یاران و اصحاب امام عصر (عجل الله فرجه) سخن می گویند، در توصیف ویژگی های آنان این چنین می فرمایند:
«یاران قائم (عجل الله فرجه)، همه از میان جوانان خواهند بود، سال خورده در بین آن ها بسیار کم است، و نسبت سال خوردگان بر جوانان در بین اصحاب آن حضرت، همانند سرمه ای برای چشم، و نمک برای غذا است، و کم ترین بخش غذا را نمک تشکیل می دهد». (1)
این امر، ناشی از این است که جوان به دلیل داشتن فطرت پاک و صفای باطن در درجه اوّل، از استعداد و ظرفیت بالای درک و توان شناخت حقیقت، برخوردار است. علاوه بر آن، به واسطه شجاعت و شهامت زیادی که دارد، زودتر پذیرای حقایق می شود، و در مقابل آن ها لجاجت و سرسختی بی مورد، به خرج نمی دهد.

پاورقی :
 (1) (اصحاب القائم شباب لا کهول فیهم...)، بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۳۴، ح۶۳.

نوشتن دیدگاه