کفر پیروان احمد بن حنبل
ابن اثیرجزری می نویسد:
ذكر الفتنة ببغداد بين الشافعية والحنابلة
ورد إلى بغداد هذه السنة الشريف أبو القاسم البكري المغربي الواعظ وكان أشعري المذهب وكان قد قصد نظام الملك فأحبه ومال إليه وسيره إلى بغداد وأجرى عليه الجراية الوافرة فوعظ بالمدرسة النظامية وكان يذكر الحنابلة ويعيبهم ويقول ( وما كفر سليمان ولكن الشياطين كفروا ) والله ما كفر أحمد ولكن أصحابه كفروا
الكامل في التاريخ ج 8 ص 428
فتنه ها و آشوبهای شافعی ها و حنبلی ها در بغداد:
ابوالقاسم بکری که اشعری مذهب بود وارد بغداد شد و قصد دیدار نظام الملک را داشت که به او گرایش پیدا کرد و محبت فراوانی نمود. در مدرسه نظامیه مجلس وعظ و سخنرانی راه انداخت و از حنبلی ها بد می گفت و معایب آنان را بازگو می کرد. و می گفت: احمد بن حنبل کافر نیست ولی پیروان او کافر هستند.
جزیه گرفتن از حنابله
شمس الدین ذهبی در « العبر في خبر من غبر » آورده است:
وأبو حامد البروى الطوسى الفقيه الشافعي محمد بن محمد تلميذ تلميذ محمد بن يحيى وصاحب التعليقة المشهورة في الخلاف كان إليه المنتهى في معرفة الكلام والنظر والبلاغة والجدل بارعا في معرفة مذهب الأشعري قدم بغداد وشغب على الحنابلة أهدوا له مع امرأة صحن حلو مسمومة وقيل إن البروى قال لو كان لي أمر لوضعت على الحنابلة الجزية
العبر في خبر من غبر ج 4 ص 200
ابوحامد بروی طوسی، فقیه، شافعی، شاگرد شاگرد محمد بن یحیی و دارای تعلیقه مشهور در مسائل خلافی، کسی که دانش کلام و مناظره و بلاغت به او منتهی می شد و در مذهب اشعری بسیار آگاه بود. وارد بغداد شد و فتنه و آشوبی علیه حنابله برپا کرد. حنبلی ها طبقی از حلوای مسموم همراه یک زن نزد وی فرستادند. از وی نقل شده است که گفت: اگر قدرت داشتم بر حنابله جزیه وضع می کردم.
جزیه گرفتن از شافعی ها
ابو الفداء سودانی می نویسد:
محمد بن موسى بن عبد الله البلاشاغوني التركي تفقه ببغداد وقدم دمشق وولى بها القضاء ومات في جمادى الآخرة سنة ست وخمسمائة وكان يقول لو كان لي أمر لأخذت الجزية من الشافعية
تاج التراجم في طبقات الحنفية ج 1 ص 250
محمد بن موسی بن عبد الله بلاشاغونی ترکی فقه را در بغداد آموخت و به دمشق رفت و در آنجا عهده دار منصب قضا شد. او گفته است: اگر قدرت داشتم از شافعی ها جزیه می گرفتم.
مساجد حنابله، مسجد ضرار است
تنوخی بصری می نویسد:
أخبرني جماعة من البغداديين : إن الحنابلة بنوا مسجدا ضرارا ، وجعلوه سببا للفتن والبلاء . فتظلم منه إلى علي بن عيسى ، فوقع في ظهر القصة . أحق بناء بهدم ، وتعفية رسم ، بناء أسس على غير تقوى من الله ، فليلحق بقواعده ، إن شاء الله تعالى .
نشوار المحاضرة وأخبار المذاكرة ج 1 ص 330
گروهی از بغدادی ها نقل کرده اند: حنبلی ها مسجد ضرار ساختند و آن را به مرکز فتنه و مصیبت تبدیل کردند. مخالفان این مسجد به علی بن عیسی شکایت کردند. وی پشت ورقه نوشت: سزاوارترین ساختمانی است که باید نابود و آثارش از بین برود. زیرا اساس آن بر غیر تقوا است. پس باید با خاک یکسان شود.
