او پس از مشاهده ی حرم و ضریح هشتمین گوهر تابناک ولایت اهل بیت به مذهب تشیع دوازده امامی گروید.
شیخ صدوق از او روایت کرده که اینچنین نقل می کند:
در یک شب تاریکی در بنوقان بر روی چهار چوبی که از شاخ و برگ درختان درست شده دراز کشیده بودم متوجه شدم نوری از بالای حرم علی بن موس الرضا در سناباد می تابد پیش از آن در مورد حضرت رضا شک کرده بودم و نمی دانستم که آن حضرت امام بحق است مادر را از جریان نور مطلع ساختم او از مخالفان با حضرت بود به من گفت: پسرم تو را چه شده است؟ گفتم نوری را از حرم امام رضا دیدم که می تابد او را در همان نقطه که در آن بودم آوردم تا آن نور را مشاهده کند مادرم نیز آنچه را که می دیدم شروع به دیدن کرد شگفت زده شد ذکر حمدا... را بر زبان جاری کرد ولی به آنچه که من ایمان آورده بودم ایمان نیاورد.
به طرف حرم حرکت کردم, درها بسته بوده, نزد خود گفتم: خدایا اگر امر حضرت رضا حقیقت دارد  این درب را برایم باز کن درب را فشار دادم و باز شد. با خودم گفتم شاید باز بوده او را قفل کردم متوجه شدم بعد از قفل شدن فقط و فقط با کلید باز می شود!
آنگاه گفتم خدایا اگر حضرت رضا بر حق است اینکه در را باز کن, و درب را فشار دادم دوباره باز شد. وارد شدم و زیارت کردم و مستبصر شدم. پس از آن واقعه هر شب جمعه از نوقان برای زیارت ایشان می رفتم( ).
نویسنده: شیخ أجل فصل بن حسن طبرسی می فرماید:
معجزاتی که پس از شهادت ایشان در این شهر مقدس برای مردم خاص و عوام و حتی مخالفان ایشان ظاهر شد بیشمار است که امکان شمارش آن وجود ندارد. از میان آنها درمان نابینایی مادر زادی, و بیماری پیسی و استجابت دعا و روا شدن حاجات و دفع بلاها است. ما شاهد بسیاری از این معجزات بودیم و با مشاهده ی آنها به حد یقین رسیدیم که شک, در آن ممکن نیست( ).
شاعر فرهیخته عبدالباقی عمری می سراید:
اگر از ظالم و ستمگری در هراس بودی
به موسی بن الرضا بن جعفر صادق بن حضرت باقر پناه ببر
در کتاب (هؤلا وسائلنا إلی ا... تعالی) عده زیادی را که به آن حضرت متوسل شده بودند ذکر کردم که به آرزوها نایل شده و مشکلات آنها رفع شده از جمله ی آنها بنده نویسنده ی این کتاب حاضر.
سپاس خداوند را که دین ما را با پیروی از عترت پیامبر کامل نموده و ما آنها را به عنوان وسیله ی تقربی و حلقه وصلی در سختیها و پیامدهای ناخوشایند قرار می دهیم تا خداوند به برکت آنها گره از کارها و مشکلات بگشاید و تا که ما امر خداوند در شأن ایشان را با استناد به فرموده قرآن کریم «ای کسانی که ایمان آورده اید از مخالفت با خدا بپرهیزید؛ و وسیله ای برای تقرب به او بجویید و در راه او جهاد کنید, باشد که رستگار شوید»( ) پس چه خوب وسیله ی ایشان هستند, زیرا که آنان اهل بیت پیامبرند که خداوند پلیدی را از آنها دور ساختند و کاملاً پاک گردانید. و دوستی با آنها را در کتاب خود بر همه مسلمانان واجب ساخت آنجا که می فرماید: «بگو من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمی کنم جز دوست داشتن نزدیکانم [= اهل بیتم]) ( ).
و پیامبر می فرماید: ای علی پیشوایان از فرزندان تو هستند امتم بوسیله ی آنها از باران رحمت سیراب می شوند و به وسیله ی آنها است که دعا مستجاب می گردد. و با توجه به وجود آنها است که خداوند بلاها را دفع می کند و رحمت از آسمان بر زمین فرود می آید( ).

نوشتن دیدگاه