- جزئیات
- مجموعه: سخنرانی - امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف), سخنرانی - امام حسین (علیه السلام)
- دکتر محمد قُلیان ماجرای پیوستن سعد بن حارث انصاری و برادرش أبوالحتوف (که از خوارج و در لشکر عمر سعد ملعون بودند)، به امام حسین علیهالسلام در روز عاشورا و نجات و شهادت آن دو عزیز سعادتمند --------------------- موسوعة کربلاء، ج۲، ص۱۰۷، ب ۹۸/ الأمالی الخمیسیة(تسمیةمن قتل)، جزء اول، ص۱۷۲. / الحدائق الوردیة، ص۱۲۲. حسینی حائری شیرازی، ذخیرة الدارین، زمزم هدایت، ص۴۵۶؛ /تستری، قاموس الرجال، ۱۴۱۴ق، ج۵، ص۲۸؛/ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۳۱۹؛ / محلی، الحدائق الوردیة، صنعا، ج۱، ص۲۱۱؛ / مامقانی، تنقیح المقال، مطبعة المرتضویة، ج۲، ص۱۲. / سماوی، ابصار العین، ۱۴۱۹ق، ص۱۵۹ و ۲۲۲؛
|
- جزئیات
- مجموعه: پاسخ به شبهات, اهل تسنن, وهابیت, سخنرانی - حضرت رقیّه (علیهاالسلام)
- نسب شناس معروف قرن ششم،ابن فُندُق بیهقى متوفی 565هجری قمری در لباب الأنساب در بیان فرزندانى که از نسل امام حسین علیه السلام باقى مانده اند،مى نویسد: ولَم یَبقَ مِن أولادِهِ إلّا زَینُ العابِدینَ علیه السلام ، وفاطِمَةُ وسُکَینَةُ ورُقَیَّةُ - از فرزندان امام حسین علیه السلام ، جز زین العابدین علیه السلام ، فاطمه ، سَکینه و رُقیّه ، باقى نماند(1) از کهن ترین منابعى که نام آن حضرت بالفظ رقیه یاد شده قصیده سیف بن عمیره نخعى کوفى(رحمة الله علیه) از اصحاب امام جعفر صادق و امام موسى کاظم (علیهما السلام) است که در حضور امام صادق علیه السلام خوانده شد:...و رقیه رق الحسود لضعفها / و غدا لیعذرها الذى لم یعذر..../لم اءنسها و سکینه و رقیه / یبکینه بتحسر و تزفر(2) سید بن طاووس(رحمة الله علیه) نوشته است که امام حسین علیه السلام هنگام وداع با اهل بیت فرمود: خواهرم ام کلثوم، و تو ای زینب و تو ای رقیه و تو ای فاطمه و تو ای رباب،(علیهم السلام) مواظب باشید پس از کشته شدن من گریبان چاک مَدهید، صورت مخراشید و سخن ناروا بر زبان میارید.(3) ---------- 1)-لباب الأنساب والألقاب والأعقاب،أبی الحسن علی بن ابی القاسم بن زید البیهقی،الشهیر بابن فندق،ج1،ص355 2)-دائره المعارف تشیع : ج 8 ص 313 - 314. /کامل بهائى : ج 2 ص 179. /منتخب التواریخ : ص 388. /دائره المعارف الاسلامیه الشیعیه : ج 1 جزء 2 ص 25./کتاب المنن (عبد الوهاب بن احمد شافعى مصرى شعرانى ) 3)-الملهوف على قتلى الطّفوف، ص141.
|
- جزئیات
- مجموعه: مناجات, امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشريف
- ماه از راه رسیده است و همه مشتریاند ؛ چشم و ابروی تو همواره پِی دلبری است از سماوات ملائک خبری آوردند ؛ گوییا منتظر بعثت پیغمبری اند قدسیان ملکوت آمده اند از بالا ؛ همه در بیت امام حسن عسکری اند سامرا چشمه ی نور است شب میلاد است ؛ ساقیا آمدن عید مبارک بادت چشم افلاک به سویت نظر انداخته است ؛ باد را زلف تو در دردسر انداخته است عنبرو عودو گلابو گلو مشک خُتنی ؛ عطر نرگس همه را از اثر انداخته است تیغِ ابرویت از آن دم که برافراشته شد ؛ عالمی پیش نگاهت سپر انداخته است عبد در بندِ تو کِی میل رهایی دارد ؛ مطرب عشق عجب سوزو نوایی دارد آه ای کاش که هر صبح نسیم سحری ؛ از تو ای دوست به دستم برساند خبری یاد من باش که یک عمر سر راه توام ؛ هر زمان میگذری از سر هر رهگذری وای بر من که تورا دیدم و نشناخته ام ؛ دور تر از همه وُ از همه نزدیکتری دست مارا به در خیمه ی سبزت برسان ؛ شاه شمشاد قدان خسرو شیرین دهنان نیست جز کوی تو دل سوختگان را وطنی ؛ غیر نام تو ندارم سر سوزن سخنی دل سپردیم به تو گرچه ندیدیم تو را ؛ مرجع عاشقی ماست اویس قرنی آری آن روز که جان از تن من خواهد رفت ؛ تو می آیی به تماشا وُ عجب آمدنی از پس ابر جمال تو عیان خواهد شد ؛ نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد ما کجا دیدن روی تو کجا مهدی جان ؛ ندبه کردیم ولی صبح و مساء مهدی جان جان زهرا دل ما را به نگاهی خوش کن ؛ منت دست تو روی سر ما مهدی جان وارث درد علی شاهد غمهای حسن ؛ بی قرار غم گودال بیا مهدی جان دارد از خانه ی خورشید کسی می آید ؛ مژده ای دل که مسیحا نفسی می آید علیهم السلام
|
|
|
|
|
|
|
- جزئیات
- مجموعه: امیرالمومنین امام علی (علیه السلام)
- قال امیرالمؤمنین على عليه السلام: سَبَبُ زَوالِ النِّعَمِ الكُفرانُ مولا علی علیه السلام :ناسپاسى، سبب نابودى نعمت هاست غررالحكم حدیث5517
|
|
|
|
|
|
- جزئیات
- مجموعه: سبک زندگی, امام جعفر صادق (علیه السلام)
- الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : ما مِن رَجُلٍ تَكَبَّرَ أو تَجَبَّرَ إلا لِذِلَّةٍ وَجَدَها في نفسِهِ. امام صادق عليه السلام : هيچ مردى تكبّر يا گردن فرازى نكرد، مگر به سبب احساس خوارى و حقارتى كه در خود يافت. الكافي : ۲/۳۱۲/۱۷
|
|
- جزئیات
- مجموعه: امیرالمومنین امام علی (علیه السلام)
- الإمامُ عليٌّ عليه السلام : سُبحانَكَ ما أعْظَمَ ما نَرى مِن خَلْقِكَ ! وما أصْغَرَ كُلَّ عَظيمةٍ في جَنْبِ قُدْرَتِكَ ! وما أهْوَلَ ما نَرى مِن مَلَكوتِكَ ! وما أحْقَرَ ذلكَ فيما غابَ عَنّا مِن سُلطانِكَ ! وما أسْبَغَ نِعَمَكَ في الدُّنيا ! وما أصْغَرَها في نِعَمِ الآخِرَةِ ! امام على عليه السلام : اى خداوند سبحان ! چه عظيم و پرشكوه است آنچه از آفرينش تو مى بينيم! و چه خُرد است هر بزرگى در برابر قدرت تو ! و چه هول انگيز است آنچه ما از ملكوت تو مى بينيم! و چه حقير است آنچه ما مى بينيم در برابر قدرت و سلطنت ناپيداى تو از ديدگان ما! و چه بسيار است نعمتهاى تو در اين دنيا ! و چه اندك است اين نعمتها در برابر نعمتهاى آخرت! نهج البلاغة: الخطبة 109.
|
|
|